ریوایس

حمید عزیز و نازنین تمام راهکارهای یادگیری برای قران و .... را باید دور بریز و بعد با کلی احترام به بنده مراجعه کن تا اگر در تو جوهره و استعداد دیدم به شاگردی بپذیرم. اما گذشته از شوخی مترسم (با لهجه ی ملایری) چیزهایی به تو گویم که ناراحت شوی. ما شرقی ها به قهرمانانمان خیلی دلبسته هستیم و دوستشان داریم اصلا دوست ندارم قهرمانان تو را در نظرت خراب کنم اصلا دوست ندارم. هیچ ایرادی به قهرمانان وارد نیست. با تو صحبت خواهم کرد.

عبدالحمید دیشب در پارک به من میگفت: کارهای تسویه را انجام میدهم تا زودتر به سربازی بروم. کمی نگران بود و کمی مضطرب. حال درست و حسابی نداشت. دیوانه ی بچه هاست. به آموزش و تدریس نوجوانان علاقه ی وافری دارد. کاش کشور ، حکومت و مملکت قدرشان را میدانست؛ .............. ؛ اکثرن تا یک مدرکی میگیرند سریع به یاد تدریس و بحث و علم می افتند. ادعا میکنند که در دانشگاه تدریس میکنیم. به دیگران هم میگویند تدریس کنید. علم و پژوهش غریب ترین و مظلوم ترین دستاوردهای انسانی شده. مقاله های برای پول و برای قبولی در مراحل بعد است.ذوق و عشق در علم و فنون مرده است. خدا به داد بچه های ابتدایی و دبیرستان برسد. آیا معلم های خوب خوب خیلی خوب هستند؟ یا فکر تابستان و مزایا و تعطیلات. عبدالحمید کیوان از عاشقان هنر است و من او را پرستش میکنم. با اینکه در ایام عید یک شارژ 5 هزار تومانی از من خورد. امروز حمید خبر داد حاج آقا حسینی به رحمت خدا رفته است. حاج آقا از شاگردان آیت الله آخوند همدانی بود. پریشب پشت سرش نماز خواندیم. روزگار است دیگر. به رضا دوست خوبم تسلیت عرض میکنم. حمید میخواهد وبلاگ درست کند البته که چه غلطها. امیدورام مرا در پیوندهایش جای دهد.

«گفتمش آخر چه شد کاین دل من روز و شب

 سوی تو آواز داد وز تو جوابی نیافت

گفت: مرا خوانده ای لیک نه از جان و دل

هرکه زجانم نخواند ، هیچ جوابی نیافت.»

شاید یکی از بهترین تصحیحات قصاید و غزلیات «عطار» از مرحوم «سعید نفیسی» باشد. کارهای استاد نفیسی بسیار است شاید بالغ بر 100 اثر. جالب است ایشان یک دیکشنری فرانسوی به فارسی هم دارد؛ البته در 2 جلد که فکر نکنم تجدید چاپ شود. جلد اول آن را در سال 81 از کتابفروشی مفتون آقای نیاز زاده (که این ایام دارد کتابفروشی را جمع میکند و تغییر شغل میدهد) به قیمت 1500 تومان خریدم و لغت «قاصدک» را از آن نگاه کردم.

کوه ها و کوه پیمایان چه مردمان خوبی هستند. به هر نیت که به کوه میروی خوب است. این نشان میدهد که سرزنده ای و میتوانی آنطور که میخاهی باشی. «صادق قول» و دوستانش در ابتدای «گنج نامه» کار میکنند و چه پسرهای با تلاش و با غیرتی هستند. برای اینکه نشان دهند میتوانند چه شب های سردی را در گنج نامه سپری میکنند. وقتی آبشار و اطراف آن را طی میکنی به «کیوارستان» میرسی. به «سید ابوالفضل موسوی» میگفتم هیچ علاقه ای ندارم بدانم معناش چیست؟ و به کسانی هم که این اسم را گذاشته اند با بی علاقگی نگاه خواهم کرد و میگویم بی سلیقه ها. شیب طی را که در عرض تقریبن یک ساعت طی میکنی به جایی میرسی که بیشتر آشغال دانی شده به اسم«دشت میشان». پول دارها با 8 هزار تومان رفت و برگشت با تله کابین بالا می آیند و کلی هم تخریب میکنند. آن طرف تر هم شهدایی را همانطور که 20 سالی تنها بوده اند تنها تر رها کرده اند و میگویند شهدای گمنام. نزدیک 50کیسه سیمان خوب دیدم که کنار مزار شهدا مثل سنگ سفت شده بود. چمن ها زرد بودند. مثل تپه ی اکباتان شده بود. ولی با تمام اینها الوند سرحال بود. قله نفس میکشید مثل اسب. «حمید کیوان» از ما 2تا آماده تر بود و مثل قرقی بالا میرفت.  از کوه و انسان هایش انسان روحیه میگیرد. شهر را میبیند و فکر میکند همه چیز چه خوب آفریده شده است. ولی از دست این آدمیزاد کوچولو موچولو.

میگویند خوشی برای بچه هاست. این حرف درست است. در عرفان چقدر خوب است آدم بچه باشد. با ذوق و شوق بچگی با ذوق یادگیری و فراگیری کودکانه، بچه ها چقدر دوست دارند مطلب یاد بگیرند. زود آشتی کردن و زود ناراحت شدن. دعوا کردن و سریع بخشیدن. وقتی بزرگ میشوی اکثر اوقات خنده هایت چقدر تلخ میشود و عجیب تر وقتی که میدانی پشت آن خنده ها چه میگذرد خدا رحم کند آدم میترسد. "طناب دارت هم در خیال خویش میبندند". همیشه بچگی خوب است. 

استاد ابوالقاسمی در قرآن برای من مثل استاد شجریان در آواز است. حاج احمد خیلی شیرین و جذاب صحبت میکند. البته استاد زیاد هم خوشش نمیاید از او بیشتر بلد باشی. استاد ابوالقاسمی با تمام تاکتیک ها و نحوه و اراده خواندن اساتید بزرگ مصری آشناست و ما تازه واردها تا لب به قرائت باز کنیم تا آخر همه چیز را میخاند. استاد با داستان ها و مثال های آماده ای که دارد همیشه کلاس را بر سر ذوق می آورد. قد استاد تقریبا 185 است و چهارشان ولی کمی از شکم چاق شده است. قرائتش زیباست. اگر چند سال پیش هم پیش ایشان خوانده باشی با تمام مختصاتش به خاطر دارد. ضریب هوشی بالای ایشان باعث شده کوچکترین حرکتی از نگاه ایشان دور نماند، یعنی اگر سر جلسه بلند شوی میداند چه میخاهی بکنی یا حرف بزنی منظور تو را میفهمد خود استاد میگوید از سال 63 کلاس داری کرده است. بیانش زیبا و برگرفته از نهاد پاک و جوهر وجودش است. حاج احمد آقا استادی تمام عیار در زمینه ی صوت است و یک تهرانی خالص. نسخه های او برای هر قاری متفاوت است و به اعتقاد من تجربیات فنون تلاوتش در حال حاضر از تمام اساتید قرآنی ایران بیشتر است. برای استاد از خداوند توفیق روز افزون و انرژی مضاعف میطلبم.

به نام خدا

دکتر حائری با آن ته لهجه ی زیبای همدانیش تعریف میکرد که: خداوند به وسیله ی حضرت خضر 2 نکته را به موسا یاداوری کرد.

 1- وقتی مادرش او را در سبد (زنبیل)گذاشت و به رودخانه انداخت جالب است اصلا خیس و تر نشد. وقتی بزرگتر شد موسا و خضر در قایق نشستند وقتی خضر قایق را سوراخ کرد موسا ترسید ؛ خضر فرمود نترس خداوند یکبار دیگر تو را از رودخانه نجات داده است و دیگر الان بزرگ شدی و به خدا توکل کن.

2- آنجا که خضر سر آن پسر جوان را میخاست ببرد  موسا گفت: چه میکنی؟ خضر فرمود تو یکبار یک نفر را با مشت کشتی نگران نباش، این به مصلحت است.

حالا که قرار شده از مذهب صحبت کنم به معرفی 2 تن از بزرگانی که با آنها برخورد داشته ام میپردازم. هر دو سید هستند و دارای شئونات اخلاقی بسیار بالا. همه اش غرق در کارهای فرهنگی. دوست داشتنی و بزرگ. این عزیزان اگر ورزش هم میکنند برای دفاع از رهبرشان و آقایشان است. نیت خالص است و من این را در نگاه های آنها دیده ام. مهربان و آگاه به مسائل زمان خود. بیخودی زیر علَم کسی سینه نمیزنند. "سید روح اله" کمی؟ اهل شعر و ذوق است. یکبار قرار گذاشت گفت بیا صحبت کنیم؛ نگفته آنقدر به من مزه داد که الان که یک سال از آن قرار میگذرد جرات نکرده ام بروم تا مزه اش را زیر دهن همچنان داشته باشم و حس کنم. سید حمید به من زیاد لطف دارد کانون مکارم الاخلاق را با دوستان بسیار خوبش راه انداخته و کلی به جوانان خدمت میکند. سید حمید هم ورزشکار خیلی خوبی هست و هم دوست و معلم و مربی بسیار خوب؛ کاش میشد ذره ای از خوبی های او را داشته باشم یا اصلا من هم مثل او فکر کنم. آقا سید روح اله هم آنقدر خوب است که در سنگری که خدمت میکند جانانه ایستاده و الگو ی خوبی برای سایرین و مسئولین است که چطور میشود بی ادا هم کار کرد. اینان مردان پاک و بزرگ ایران من هستند و من به وجود چنین انسان های افتخار میکنم.