ریوایس

عبدالحمید دیشب در پارک به من میگفت: کارهای تسویه را انجام میدهم تا زودتر به سربازی بروم. کمی نگران بود و کمی مضطرب. حال درست و حسابی نداشت. دیوانه ی بچه هاست. به آموزش و تدریس نوجوانان علاقه ی وافری دارد. کاش کشور ، حکومت و مملکت قدرشان را میدانست؛ .............. ؛ اکثرن تا یک مدرکی میگیرند سریع به یاد تدریس و بحث و علم می افتند. ادعا میکنند که در دانشگاه تدریس میکنیم. به دیگران هم میگویند تدریس کنید. علم و پژوهش غریب ترین و مظلوم ترین دستاوردهای انسانی شده. مقاله های برای پول و برای قبولی در مراحل بعد است.ذوق و عشق در علم و فنون مرده است. خدا به داد بچه های ابتدایی و دبیرستان برسد. آیا معلم های خوب خوب خیلی خوب هستند؟ یا فکر تابستان و مزایا و تعطیلات. عبدالحمید کیوان از عاشقان هنر است و من او را پرستش میکنم. با اینکه در ایام عید یک شارژ 5 هزار تومانی از من خورد. امروز حمید خبر داد حاج آقا حسینی به رحمت خدا رفته است. حاج آقا از شاگردان آیت الله آخوند همدانی بود. پریشب پشت سرش نماز خواندیم. روزگار است دیگر. به رضا دوست خوبم تسلیت عرض میکنم. حمید میخواهد وبلاگ درست کند البته که چه غلطها. امیدورام مرا در پیوندهایش جای دهد.