ریوایس

وقتی به طرف ملایر میروی خوشحالی و وقتی به طرف همدان برمیگردی مشتاق. ملایر خاک و آب و هوای خوبی دارد. ملایر را به خاطر همه چیزش دوست دارم. وقتی کاست «نوا مرکب خوانی» را در ضبط پیکان میگذاری دوست نداری راه پایان پیدا کند. کوه ها و علف زارهای آنجا برایم آشنا هستند. مردمش مزه و طعم دیگری دارند. ملایر مردمان باهوشی دارد. با کشتی گیران سرحال و خوشحال. خداحفظش کند همچنین مردمان همدان را.

دلم برای سلمان که 3 روز است است از او جدا شده ام تنگ شده است. سلمان از نوادران روزگار ماست و او را از صمیم قلب دوست دارم. 4 سال در یک اتاق همکار و همیار هم بودن و از او چیزهای زیادی یاد گرفتن افتخار است. سلمان بدون دریغ همه چیز که بلد است به انسان یاد میدهد و این از لطف و روحیه و جوهر وجودی اوست. سلمان را دوست دارم.

در این سرزمین از همان روزهای اولش مردم به جان هم میافتادند، و برای اینکه در درگیری های تن به تن پیروز شوند با دست و پا فنون زیبایی را به هم میزدند تا دیگری از پا دراید؛ کم کم هنر زیبایی به اسم ورزش کشتی و مشت اندازی ظهور پیدا کرد؛ بعدها پهلوانان و زورمندان برای دفاع از مردم این ورزش زیبا را فرا گرفتند و از مظلومان و زنان و بچه ها دفاع میکردند؛ این هنر در مذهب جا پیدا کرد و علی علیه السلام را اسوه ی این فن و مقتدای دلاوران شمردند؛ بعدها مخنثان و نامردان هم برای اینکه از آب گل آلود ماهی بگیرند و دیگران کفششان را جفت کنند به کسوت این ورزش درآمدند و در این روزها جوانان خیلی خوب برای مدال و مطرح شدن در جامعه به این دوبنده افتخار میکنند؛ ممکن است گوش شکسته ها این ایام به پیرزن ها و پیرمردها وقعی نکنند و این حرمت ها خیلی کم شده است؛ پوریا ولی، آقا تختی، دبیر ، سوریان،.... یادشان بخیر چه خوش ایامی بود.

سوار شدن بر هواپیما آنقدر لذت بخش است که حاضرم یکبار سوار شوم و طیاره سقوط کند- البته برای سایر مسافر ها اتفاقی نیفتد ، هر چه بر سرم آمد خوش آمد-. از بالا وقتی به پایین نگاه کنی، لذتی وجود دارد که هیچ چیز مثل آن نیست. تله کابین گنج نامه هم آنقدر خوب است که تقریباً مثل هواپیما است. ولی آن لذت را ندارد. از بالا وقتی به پایین نگاه میکنی میفهمی که زندگی یعنی چه ؟ عشق یعنی چه؟ بچه یعنی چه ؟ پدر و مادر و حتا استاد و حتی غرور یعنی چه؟ هواپیما خیلی خوب است آنقدر که انسان را به خودش میاورد که هیچ نیست. با هواپیما میشود فهمید خدا چه آفریده است و افق دید تا کجا ها هم میشود برود؟ جللّ الخالق. تله کابین همدان بلیطش شده 16 هزار تومان (رفت و برگشت) - هواپیما همدان - مشهد هم فقط رفت شده 164 هزار تومان ناقابل. یک وام بدون بهره باید گرفت.

در این دو هفته مشغول خواندن این دو کتاب بودم . عالی بودند. شریعتی سلسله صفویه را حسابی میکوبد و بدعت های که در شیعه از آن زمان به بعد به وجود آمده است معرفی میکند. ولی در آخر نمیگوید به هر ترتیب شیعه حکومت داشته باشد یا نه شیعه سلطان و پادشاه یا ولی فقیه داشته باشد یا نه؟ همان سئوالی که دکتر شریفیان موفق به پاسخ دادن آن نمیشود. شریعتی استدلالهایش قوی تر و به نظرم استاد شریفیان استدلالهایش به مانند سروش جا میافتد و بیشتر کارش را با شعر پیش میبرد ولی مطالب کتاب بسیار سودمند و جالب است. دکتر شریفیان را میشناسم . مرد شریفی است با صدای نرم و ملایم (به قول دوستان برای خواب خوب است؛ با عرض معذرت از دکتر) در زمان اصلاحات معاون فرهنگی و دانشجویی بودند. بیشتر سیاسی است تا ادبی. به شخصه به ایشان علاقه دارم. 3 سالی هست ایشان را ندیدم. به هر ترتیب نعمتی است برای همدان.

سید معین از بهترین های روزگار است. اخلاق و رفتارش الگوست. فقط زیاد مقاوم است و بیشتر به مشکلات میخندد. دکترای تغذیه از فردوسی مشهد. برای او مشکلات معنی ندارد و این از خلقیات اوست. ترکی را خوب میداند و زاده ی کبودرآهنگ است.

امروز به استاد برای استخاره تماس گرفتم. در کنار فردی بود که فامیلی او هم از قضا غفاری بود. استاد سرحال بود و در حال تناول چیزی. ایشان برای من جان است. گرمای صدایش به انسان روحیه و لذت بخشی از زندگی میدهد. آقای آزادجو مداح بسیار آگاه و ارزشمندی است. قبل از اینکه مداح اهل بیت باشد مربی و معلم خوبی است. گمان میکنم علم؟ استخاره را از آقای «شمشیری» فرا گرفته باشد. ما ایرانیان به استخاره علاقه و توجه و اعتماد داریم. بگذار «کسروی» هر چه میخاهد بگوید. درباره ی آقای شمشیری میگویند قبل از اینکه تو حرف بزنی میداند که چه میخاهی بگویی. یا منظورت چیست؟؟ از پشت تلفن به تو میفهماند؟؟ خلاصه صفحه 240 قرآن آمد و بسیار خوب و مبارک. خیر است ان شاء الله.

مهدی ساعد اهل لاله جین همدان از قاریان بسیار مودب کشور است. مرد بسیار با ادب و شریفی است. ادب او بسیار جلوتر از سایر هنرهایش میباشد. در مسابقات قاریان نیروهای مسلح جهان اسلام نفر اول شد. در حال حاضر تنها کسی در استان است که ظرفیت بین المللی شدن را دارد. سبک حصان و شحات را به خوبی پیاده میکند. آینده ی روشن او را از خدا میخواهم. 2 عکس او در کشور هندوستان تقدیم میگردد.

به نام خدا

25 فروردین روز عطار است. یادم میاید در دوران تحصیل و شباب در کلاس آقای نصرتی مقاله ای در مورد عطار نوشتم و با آب و تاب آماده کرده بودم که بخوانم. در روی برگه بزرگ کاهی. نمیدانم آن مقاله را هنوز دارم یا نه؟ در ان ایام در مورد عطار صحبتی نبود و اگر هم بود دکان و بازار بود. من آن مقاله را با تمام ذوق تهیه کرده بودم فنی نبود ولی با عشق به عطار و راهش نوشته شده بود. از آقای نصرتی اجازه گرفتم و خواندم. خیال میکردم که کاری برای عطار انجام داده ام و چه لذتی میبردم. فقط برای عطار بود و فقط عطار. در کاست آسمان عشق استاد دو غزل عطار را در یکی آواز خلاصه کرده که خیلی شنیدنی است. هنوز بوی غم از صدها سال قبل هم به مشام میرسد.

هرگز نشان ندادند از کوی تو کسی را      زیرا که راه کویت اندر نشان نگنجد