ریوایس

به نام خدا

دکتر حائری با آن ته لهجه ی زیبای همدانیش تعریف میکرد که: خداوند به وسیله ی حضرت خضر 2 نکته را به موسا یاداوری کرد.

 1- وقتی مادرش او را در سبد (زنبیل)گذاشت و به رودخانه انداخت جالب است اصلا خیس و تر نشد. وقتی بزرگتر شد موسا و خضر در قایق نشستند وقتی خضر قایق را سوراخ کرد موسا ترسید ؛ خضر فرمود نترس خداوند یکبار دیگر تو را از رودخانه نجات داده است و دیگر الان بزرگ شدی و به خدا توکل کن.

2- آنجا که خضر سر آن پسر جوان را میخاست ببرد  موسا گفت: چه میکنی؟ خضر فرمود تو یکبار یک نفر را با مشت کشتی نگران نباش، این به مصلحت است.