در كنار آقاي عليزاده، عباسي، ساعد و البته خسرو خاشع نوري.... معلم همه روز بر تو خوش..
معلم با فهم و كمالاتي كه دانش آموزان ايشان بايد به حضور اين مرد شريف افتخار كنند.
جناب آقاي دكتر مسعود عباسي كه انسان با سواد، آگاه، با شخصيت، توانمند و البته ايده پرداز در مسائل قرآني است؛ بسيار فراتر از همدان و همداني است و بايد او را در سطوح بالاتر شناخت. مرد ايده هاي عالي سلام بر شما باد.
به نام خدا
تقريبا يك ماه پيش بود كه آقاي به ياوريان(«حجت ياوريان» مردي است از بهادربيگ همدان كه تقريبا هر روز به مدت هشت ساعت و معادل پنج سال تمام مرا ميبيند و در كنار هم هستيم و مرد بسيار شريف، خوب، كارگشا، با نشاط، خانواده دوست و كلا دسته گليست و از اذيت ها و آزار من هرگز لب به سخن نميگشايد.) گفتم: نميدانم چرا بدقلق و ناكوك شده ام.... نميدانم از چربي است يا چيز ديگري. گفت: گمان ميكنم «افزايش سن» باشد. همين جمله عمو حجت به اندازه چندين كتاب برايم مفيد و پر بهره بود. در واقع او مرا نصيحت كرد... ايشان اولين كسي بود كه به من گفت ديگر داري «سن بالا» ميشوي. تا حالا خيال ميكردم هميشه جوان با نشاط، تخيلي و زيرك ، چارچول باز هستم ولي تلنگر عمو حاجي مرا برآن داشته كه ديگر فرصت ها در حال رفتن و توشه ي ما براي جاهاي ديگر خالي خالي. اصلا جمله عمو حجت اينقدر جالب بود كه گفتن «سندت» رفته بالا با آن ته لهجه ترش مزه تركي بسيار باصفا و رنگين بود. پس بايد قدر فرصت ها را دانست... هميشه سال 64 شمسي آن هم مرداد بسيار عزيز، رفيق و البته خوش يمن بود ولي الان ديگر رنگ اين برنامه ها هم عوض شده و اهداف مهمتري را بايد رنگين كنيم.
در كنار دوستان و اساتيد كه باشي ، به انسان خيلي خوش مي گذرد، يكي از اين روزها بعد از تلاوت جانانه دوستان و در يك عصر رمضاني در نقطه اي از همدان بود. در كنار مسجد سيد الشهداء عليه السلام.
به ترتيب از سمت راست: دكتر مسعود عباسي جامد، استاد عليرضا عليزاده، محمدجواد عليزاده، صالح شبيري و سيد امير حسين مرتضوي .
شايد به جرأت بتوانيم بگويي كه آقاي دهقان با آن مغازه كوچك در كنجي از خيابان تختي در همدان «جهاني است، بنشسته در گوشه اي». خيلي ها فنون آموزش و يادگيري، داوري و كلاس داري را مديون ايشان هستند.
آقاي شبيري از مردان آرام و حافظ قرآن كريم ساكن شهرك شهيد مدني همدان مي باشد. مردي متين و ساكت و دوست داشتني.