ريوايس

آقاي ياري از همكاران خوب بنده است. مرد كوتاه قد، شريف، خوش پوش، 3تيغ كرده و كمي اهل مذهب و دين. چند وقت پيش گفت:«ميخاهم يكي از قدرت هاي الهي در روي زمين را نشان شما دهم». گفتم:چيست؟ گفت:بايد جريان خون قورباغه را در زير دستگاه مشاهده كني.گفتم:«هر طور ميخاي بزن و بنوازم».يكروز زنگ زد و گفت: بيا كه موقعش فرا رسيده. رفتم ديدم قورباغه ي بيچاره را با الكل بيهوش، نيمي از پوستش را قلفتي كنده و در زير ميكروسكوپ نهاده؛ كه آقاي غفاري بيايد و قدرت الهي را ببيند. وقتي پاي دستگاه ايستادم ديدم جريان خون دانه دانه و آهسته آهسته از رگ هاي حيوان(نميدانم قورباغه جانور ميشود يا حشره؟) در حال حركت است، مثل فيلم ها و مستند ها. خيلي جالب بود ولي در اين راه بايد يك قورباغه خونش هدر برود تا قدرت الهي را پخش مستقيم ببينيد. 

از رسم هاي تقريبا قديمي ماه محرم كه بنده به تازگي شنيده ام و قبلا اصلا آن را نديده و نشنيده بودم رسم «تربت نوشان»است. در اين آيين شربتي به همراه خاك پاك ديار سيد و سرور سالار شهيدان آماده و به ميهمانان حضرتش ميدهند. اين مراسم 2 شب و يا چند روز قبل از ماه محرم اجرا ميشود. همچنين در برنامه نمادين «مشكي پوشان» با كمك بزرگان و پيرغلامان حسيني لباس چند جوان را با لباس مشكي تعويض مينمايند تا آماده ي استقبال از  ماه محرم شوند. ديگر آب و هواي شهر بوي ماه محرم گرفته خداوند از رفقا قبول كرده. التماس دعا

شبكه استاني همدان 2سالي ميشود كه برنامه هاي خود را 24 ساعته كرده است. «ليمو ترش» از برنامه هاي پرطرفدار اين شبكه است. البته خط مشي خود را بايد عوض كنند چون دائما در حال تكرار شدن هستند. اخبارشبكه استاني همدان هم همش شوراي اداري است. اما اين روزها سريال «روزي روزگاري» حال و هواي ديگري به اين شبكه بخشيده. حكايت دزدي به اسم مراد بيگ كه رو به آدم شدن (توبه)ميرود. او نشانه هاي زيادي را ميبيند. اول بار دوستش «نسيم بيگ» براي توبه يك تير به پاي خود زد و رفت. دوم بار «قلي خان» سردسته دزدهاي قديم با تيري كه در كف دست خود زده بود توبه كرده ( از سوابق ايشان هزار كاروان را دزديده و قصد داشت يك كاروان را هم به سلامتي به مقصد برساند ولي عزرائيل نگذاشت و نشد.) بار سوم براي توبه خودش در يك درگيري بين دو گروه دزد تمام بدن مراد بيگ قهرمان داستان را گلوله باران كردند و آبكش شدولي خاله خانم جان او را نجات داد. ادامه را در ساعت 20 شب از شبكه استاني همدان ببينيد. اين سريال به جد از سريال هاي موفق دهه هفتاد ايران بوده است.

تهراني ها هم زبان دارند و هم بلدند از آن زبان چگونه استفاده كنند.در مقابل ما شهرستاني ها عين دو قطب غرب و شرق ميمانيم.تا بيايم توي باغ كلاه سرمان رفته. از اين مطلب كه بگذريم بعضي از تهراني ها واقعا عاشق كار خود و خيلي هم دست و دل باز و كمك حال مردم هستند. مردمان بسيار خوب و شريف در بين آنها وجود دارد. از اين مردمان آقاي تقوي در شهر كتاب تهران است. داراي گنجينه بسيار غني از كتاب . وقتي به او زنگ ميزني با تمام وجود حرف ميزند. هر كتاب نايابي را ظرف مدت كوتاهي براي آدميزاد پيدا كرده و ميفرستد. بسيار دانا و عالم است . از اين افراد در ايران كمتر پيدا ميشود. وقتي گفتم كتاب بحور الالحان را پيدا نميكنم گفت همين الان برايت يك نسخه كنار گذاشتم.آنلاين بودن او برايم درسي است ، درست جواب دادن و مردمي بودن او برايم الگو ست. اين كتاب اصلا در شهر ما پيدا نميشد و براي كتاب فروش ها -غير از ناصر خسرو در چهارراه عباس آباد- غريب بود.

به راستي لالايي كودكان چطور بايد باشد؟ آيا بايد در نغمه دشتي؛ همانطور كه استاد خالقي در كتاب نظري به موسيقي گفته اند بايد خوانده شود. يعني آنطور كه ما در كودكي از مادرانمان شنيده ايم«لالا گل پونه و...» خوانده شود. آيا بايد لالايي در نغمه هاي كه استاد فردين خلعتبري در شبكه پويا كه شب ها ساعت 22 تا 22/30 پخش ميشود تا كودك به خواب برود اجرا شود. آيا آنطور كه در شبكه كودك به فرزند القا ميشود هميشه بايد يك فرزند در خانه باشد و آن هم پدر از راه دور برگرد و او و مادرش را به آغوش كشد. آيا نواها و نغمه ها ي به كارگرفته شده در اين مجموعه كه بصورت نواهاي و لالاهاي مناطق مختلف كشور است مناسب كودكان است. آيا گاهي اوقات باعث ترس كودك نميشود؟ اصلا آقاجان ما تعريفي از لالايي كودكان در كشور داريم؟ متاسفانه مطالب ما هميشه براي بزرگترها بوده و نه براي كودكان. 

به نام خدا

چند روزيست خدا رحمش آمده و در همدان باران مي آيد(البته اروپا و كانادا با آن همه برف و باران و ملت كافرش بحثش چيزديگريست والله اعلم بالصواب) . روي قله الوند هم برف نشسته ، حتا تا روي 4قله و يخچال و جاهاي مختلف الوند برف نشسته. باشكوه و پر رونق. هوا تقريبا در تمام طول ساعات سرد شده، ما هم سرمايي و سرمالو. برگ درختان هم زرد شده و به قرمزي ميزند . رو به گنج نامه كه حركت كني متوجه ميشوي كه پاييز واقعا زيباست. درختان در آنجا همگي زرد شده و زودتر به استقبال زمستان رفته اند. گنج نامه هم اين روزها رونقش بيشتر براي عياشي است شايد از قديم هم اينطور بوده. نوار و ترانه از انواع مخصوص مجاز و غير مجاز آزادانه ميكوبند. بازار قيلان هم كه رونقي عجيب دارد. راستي اصلا براي زنان خوب نيست قليان(قيلان) بكشند يك جوريست اصلا خوب نيست.

گاهي اوقات آدميزاد اصلا براي خودش نمينويسد، براي ديگران يادداشت ميكند، وبلاگ پُر ميكند و دست به قلم ميشود، كاغذ سياه ميكند؛ اين كار  هم بد نيست، ريا هم نيست، الان خيلي ها هستند براي خودشان زندگي نميكنند به عشق ديگران است دوست دارند مردم از بودن با آنها لذت ببرند.... حالا از روزگار بنويسيم :  وقتي وارد جايي ميشوي (قسمت اداره اي)كهاصلا با آنجا آشنا نبوده اي و هيچ خوشت نميامده كه به آنجا پا بذاري شرايط طورميشود كه تو بايد و به خاطر كمك به آنجا بروي. تا آن روز دنيا را طور ديگر مي ديدي و از آن به بعد طور ديگر. نگاهت فرق ميكند ديگران يك جوري ديگر با تو حال و احوال ميكنند. بندگان خدا با تمام وجود از تو چيزهايي ميطلبند. اكثر سلام و احوال پرسي ها شايد الكي باشد. وقتي با تلفن جايي را ميگري رد خور ندارد كه كارت بدون جواب، بماند. دوستانت طور ديگر با تو سلام و احوالپرسي ميكنند. دستور دادن و امر و نهي در ذاتت نبوده و حالا مجبوري .... خيلي بد ميشود نه؟ ولي اگر كار مردم راه بيفتد خوب است. 92/7/15

اعراب دو عيد مهم دارند و به اعياد اسلامي مشهور است. نميدانم چرا هر چي فكر ميكنم اين دو عيد به عيد نميخورند. عيد قربان كه چند روز پيش بود براي من هميشه با خونريزي همراه بوده و نيت اصلي اين عيد در نظر من دور مانده؛ كشتن نفس بدبخت و بيچاره گوسفند و خروس ها را تا خرخره سربايد بريده شوند. تقريبن 20 سال پيش در چهارراه عباس آباد كنار قصابي سابق (كه صاحبش بعد از چند سال خودكشي كرد در همان جا با اسلحه و ما خونش را ديديم) و الان تبديل به يك لباس فروشي مهم شده است تقريبا پايين تر از انتشارات كيهان؛ نزديك به 60 گوسفند چاق و چله را سربريدند و بردند. عيد فطر هم كه قربانش برم بعد از 29 روز روزه داري اول صبح بايد پاشي و يك چيزي بخوري و هي ادامه بدي تا وضعيت معده ات به هم بريزد؛ يك كمي آدم اذيت ميشود. ولي در كل هر دو عيد مفهومي دارند و آن كشتن نفس و جشن سالم ماندن است. امان از اين فكرهاي انحرافي.

اولين بار كه اسم بيات لامي را شنيدم در كتابي جلد چرمي در قطع رحلي بود كه چندسال پيش از نمايشگاه قرآن همدان خريدم. آخر و عاقبت آن كتاب را هم نميدانم به كجا كشيده شد. اسمش را در ذهنم مرور ميكردم كه از آقاي شاه ميوه آن را شنيدم و آن 11 سي دي معروفش. تا تبديل به نوارش كردم و در پيكان قرار دادم. در اين ايام كه آن را گوش ميدهم خيلي شيرين است. استاد ميگويد شبيه چهارگاه است ولي چهارگاه نيست. تواشيح«احمد يا حبيب يا حبيبي سلام عليك و...» در اين نغمه است. ولي هرچه كرديم دانلودش كنيم نشد . فيلتر بود. باز اگر كسي پيدا كرد به ما هم اطلاع دهد. استاد ميگويد از نغمه هاي و مقامات اصلي كشور عراق است.

خيال نقش تو در كارگاه ديده كشيدم   ///     به صورت تو نگاري نديدم و نشنيدم

اگر چه در طلبت همعنان باد شمالم     ///    به گرد سرو خرامان قامتت نرسيدم

.

.

. تا مي آيد به آنجا كه

گناه چشم سياه تو  بود و گردن دلخواه  ////    كه من چو آهوي وحشي ز آدمي برميدم

اين بيت آخر واقعا زيبا بود. خوشم آمد. ولي مفهوم «گردن دلخواه» را متوجه نشدم. در دندانپزشكي كتاب هاي دعا و حتا شعر و روزنامه زياد بود كه خويش را با اينها سرگرم كردم.