ريوايس

چند روز پيش در كارگاه آواز با خبري روبرو شديم و آن هم تهيه ي رديف هاي آواز اصفهان توسط حوزه هنري اصفهان بود و چقدر كار خوب و شسته رفته اي. مجموعه "رديف سازي وآوازي مكتب اصفهان" محصول سالها تلاش وزحمت استاد حسن منصوري است كه به همت دكتراميد قبادي درهجده لوح فشرده ارائه شده است . "رديف سازي و آوازي مكتب اصفهان" حاصل تجربه سي ساله استاد حسن منصوري است مبتني برتحقيق و پژوهش است ، اين مجموعه شامل 623 گوشه موسيقي بالغ بر1100 دقيقه است كه 300 گوشه ي آن جديد و يك جلد كتاب است. همچنين اين مجموعه از استاد فقيد فرامرز پايور و استاد مجيد كياني تاييديه مكتوب دارد. موسيقي ايران شامل سه مكتب تبريز، اصفهان و تهران است كه رديف‌سازي مكتب اصفهان پس از تهران انجام شده، اما مكتب تبريز تاكنون رديف‌سازي نشده است. انتشار مجموعه رديف‌سازي آوازي مكتب اصفهان گامي نو در معرفي اصفهان به دنياي موسيقي است.

بيست و دومين كارگاه آواز همدان ديروز 17/4/91 در سالن سينما قدس برگزار شد. طبق هميشه پيش رفت. مثل تمام جلسات شهر همدان (كسي حق ندارد زيادي فكر كند؛ ايده آل ها را رها كنيد). بگذريم .... هرچند برادران زندي و خيلي هاي ديگر سعي ميكنند بهتر شود اما خداياني وجود دارند كه دوست دارند هميشه خدا بمانند و كسي هم به آنها خرده نگيرد. حافظ خواني كه مسخره ترين بخش اين كارگاه شده است. قرائت هاي ضعيف و معني هاي؟ خيلي بد و نامرغوب. خداخير بدهد مجري اين كارگاه آقاي زندي – ايشان آواز خيلي شيرين و مرتبي دارند- يك گاهشمار از نام آوران موسيقي تهيه ميكند و هر دو هفته برايمان ميخاند. يك خواننده – اسلامي – هم از نهاوند آمده بود ، خوب خواند مانند علي عزيزي(علي بالاك) ميخاند هم اخلاقن و هم آوازن مانند او بود. ديشب به علي عزيزي گفتم. يك نفر هم حس تو را داشت و هم مانند تو ميخاند. خوشحال شد. آقاي حياتي هم يك مقاله ارائه كرد. قسمت هايي ازش جالب بود. ذوق بورژوارها و هنرهاي مطلوب آنها كه با ذوق مردم كوچه و بازار متفاوت است و خيلي صحبت هاي ديگر.

حميد كيوان؛ از بهترين هاي روزگار ما. عاشق بچه ها. روزانه مسافت 10 كيلومتر تا مسجد را براي ديدار دوستان و مسجد خود پيادهخ از روستايي تا شهركي طي ميكند. كار عاشقانه را اينان انجام ميدهند. چه روزه باشد و چه نباشد مي ايد. از خدا ميخاهم بهترين شغل را به او دهد و البته در شهر همدان و بعد يك ازدواج خيلي عالي و خوب. حميد را شخصن دوست دارم ولي كمي اگر روي صداش كار كند خيلي عالي تر هم ميشود . مومن چه خوب است هم عابد باشد و عاشق و هم خوش صدا و البته كمي هم خوشكل . اين از قضيه حميد ما كه عاشق مسجد است و هيات.

رضا نادري؛ پدر بزرگوارش عضو هيات امناي مسجد است . براي هر كاري پايه است و هرگز به بنده نه نميگويد . ديشب ميگفت اقا مهدي ميخاهم در مسجد قران بخانم و من بسيار لذت بردم از عشق او به قران . چقدر ساده و لطيف و قشنگ . به اين هم مسجدي هاي عزيز افتخار ميكنم . گفتم فقط در رمضان با رضا نادري عشق ميكنم. ....

نظامي / خمسه/ خسرو و شيرين

در آمد باربد چون بلبل مست                 گرفته بربطي چون آب در دست

ز صد دستان كه او را بود در ساز            گزيده كرد سي لحن خوش آواز

ز بي لحني بدان سي لحن چون نوش      گهي دل دادي و گه بستدي هوش

ببربط چون سر زخمه در آورد                 ز رود خشك بانك تر در آورد

اول گنج باد آورد

چوباد از گنج باد آورد راندي            ز هر بادي لبش گنجي فشاندي

دوم گنج گاو

چو گنج گاو را كردي نواسنج      برافشاندي زمين هم گاو و هم گنج

سوم گنج سوخته

ز گنج سوخته چون ساختي راه       ز گرمي سوختي صد گنج را آه

چهارم شادروان مرواريد

چو شادروان مرواريد گفتي             لبش گفتي كه مرواريد سفتي

پنجم تخت طاقديسي

چو تخت طاقديسي ساز كردي      بهشت از طاقها در باز كردي

ششم و هفتم ناقوسي و اورنگي

چو ناقوسي و اورنگي زدي ساز          شدي ارونگ چون ناقوس از آواز

هشتم حقه كاوس

چو قند ز حقه كاوس دادي       شكر كالاي او را بوس دادي

نهم ماه بر كوهان

چون لحن ماه بر كوهان گشادي     زبانش ماه بر كوهان نهادي

دهم مشك دانه

چو برگفتي نواي مشك دانه      ختن گشتي ز بوي مشك خانه

يازدهم آرايش خورشيد

چو زد زارايش خورشيد راهي      در آرايش بدي خورشيد ماهي

دوازدهم نيمروز

چو گفتي نيمروز مجلس افروز      خرد بي‌خود بدي تا نيمه روز

سيزدهم سبز در سبز

چو بانگ سبز در سبزش شنيدي     ز باغ زرد سبزه بر دميدي

چهاردهم قفل رومي

چو قفل رومي آوردي در آهنگ     گشادي قفل گنج از روم و از زنگ

پانزدهم سروستان

چو بر دستان سروستان گذشتي      صبا سالي به سروستان نگشتي

شانزدهم سرو سهي

و گر سرو سهي را ساز دادي      سهي سروش به خون خط باز دادي

هفدهم نوشين باده

چو نوشين باده را در پرده بستي       خمار باده نوشين شكستي

هيجدهم رامش جان

چو كردي رامش جان را روانه       ز رامش جان فدا كردي زمانه

نوزدهم ناز نوروز يا ساز نوروز

چو در پرده كشيدي ناز نوروز       به نوروزي نشستي دولت آن روز

بيستم مشگويه

چو بر مشگويه كردي مشگ مالي      همه مشگو شدي پرمشك حالي

بيست و يكم مهرگاني

چو نو كردي نواي مهرگاني      ببردي هوش خلق از مهرباني

بيست و دوم مرواي نيك

چو بر مرواي نيك انداختي فال      همه نيك آمدي مرواي آن سال

بيست و سوم شبديز

چو در شب بر گرفتي راه شبديز             شدندي جمله آفاق شب خيز

بيست و چهارم شب فرخ

چو بر دستان شب فرخ كشيدي       از آن فرخنده‌تر شب كس نديدي

بيست و پنجم فرخ روز

چو يارش راي فرخ روز گشتي        زمانه فرخ و فيروز گشتي

بيست و ششم غنچه كبك دري

چو كردي غنچه كبك دري تيز      ببردي غنچه كبك دلاويز

بيست و هفتم نخجيرگان

چو بر نخجيرگان تدبير كردي         بسي چون زهره را نخجير كردي

بيست و هشتم كين سياوش

چو زخمه راندي از كين سياوش           پر از خون سياوشان شدي گوش

بيست و نهم كين ايرج

چو كردي كين ايرج را سرآغاز         جهان را كين ايرج نو شدي باز

سي‌ام باغ شيرين

چو كردي باغ شيرين را شكربار      درخت تلخ را شيرين شدي بار

نواهائي بدينسان رامش انگيز           همي زد باربد در پرده تيز

بگفت باربد كز بار به گفت          زبان خسروش صدبار زه گفت

چنان بد رسم آن بدر منور             كه بر هر زه بدادي بدره زر

به هر پرده كه او بنواخت آن روز         ملك گنجي دگر پرداخت آن روز

به هر پرده كه او بر زد نوائي              ملك دادش پر از گوهر قبائي

زهي لفظي كه گر بر تنگ دستي         زهي گفتي زهي زرين به دستي

درين دوران گرت زين به پسندند          زهي پشمين به گردن وانه بندند

ز عالي همتي گردن برافراز                      طناب هرزه از گردن بينداز

به خرسندي طمع را ديده بر دوز          ز چون من قطره دريائي در آموز

كه چندين گنج بخشيدم به شاهي          وز آن خرمن نجستم برگ كاهي

به برگي سخن را راست كردم            نه او داد و نه من درخواست كردم

مرا اين بس كه پر كردم جهان را            ولي نعمت شدم دريا و كان را

نظامي گر زه زرين بسي هست            زه تو زهد شد مگذارش از دست

بدين زه گر گريبان را طرازي                 كني بر گردنان گردن فرازي

بِسْمِ اللّهِ الرَّحْمنِ الرَّحيمِ

يا مَنْ اَرْجُوهُ لِكُلِّ خَيْرٍ وَ آمَنُ سَخَطَهُ عِنْدَ كُلِّ شَرٍّ

 يا مَنْ يُعْطِى الْكَثيرَ بِالْقَليلِ

 يا مَنْ يُعْطى مَنْ سَئَلَهُ

 يا مَنْ يُعْطى مَنْ لَمْ يَسْئَلْهُ وَمَنْ لَمْ يَعْرِفْهُ تَحَنُّناً مِنْهُ وَرَحْمَةً

 اَعْطِنى بِمَسْئَلَتى اِيّاكَ جَميعَ خَيْرِ الدُّنْيا وَجَميعَ خَيْرِ الاْخِرَةِ

 وَاصْرِفْ عَنّى بِمَسْئَلَتى اِيّاكَ جَميعَ شَرِّ الدُّنْيا وَشَرِّ الاْخِرَةِ

ديروز ۳۰ اردي بهشت ۹۱ نوزدهمين جلسه كارگاه آواز همدان در سينما قدس برگزار شد. البته ۹۹ درصد افراد جلسه را بنده از طريق همين جلسات شناخته ام و قبلن هيچگونه شناختي از اين عزيزان نداشتم.و جالب است همين مقدار مرا نميشناسند و وقتي ميروم گوشه اي گير آورده و از عزيزان استفاده ميكنم.  انصافن بعضي جلسات قوي برگزار ميشود . ديروز در آخر جلسه ۲۰نفري درامد افشاري خواندندو خيلي ها خوب ميخواندندو البته آقاي مهرورز انتقاداتي كرد كه اين همه تحرير معني نداردو... ولي آقاي اسلامي نام جوان جلو استاد ايستاد و گفت: بنده طبق رديف استاد كريمي خواندم و اگر ايرادي است به مرحوم كريمي است و شما كل مكتب اصفهان و تهران را زير سئوال ميبريدو... و جوانان ديگري كه صبحت هاي ديگر . دو سه نفر به زعم بنده خوب خوانند : آقاي هدايتي نامي و خود اسلامي، و دو جوان ديگر . يكنفر هم از تويسركان ميهمان آمده بود. آقاي دهقان نامي هم كه دبير است و اصالتن تويسركاني است هم خوب ميخواند و عجيب با احساس. آقاي ثابت راد هم تار خوبي ميزند ولي بايد كمي مزه دارش كند. براي همه كساني كه درآمد افشاري خواندند ساز زد. پيرمردها هم خواندند و براي اينكه خودي نشان دهند ؛ چند رديف هم زدند تنگش. به هر روي براي بنده جالب بود.

به نام خدا

علي غفاري كتاب هشتم خود را نيز با عنوان مردان ازناو كه شرح و حالي از مردمان روستاي ازناو ملاير است را به چاپ رساند. در اين كتاب به شرح و حال افراد كمتر توجه شده ولي در حدود 250عكس از اهالي اين روستا در اين كتاب گنجانده شده است. نام افراد و نام پدران و اجداد آنها را نيز معرفي كرده كه نشان از نسب شناسي اين نويسنده ي ملايري دارد. در اين كتاب آقاي غفاري عكس هاي جالبي از خود در دوران جواني نيز چاپ كرده كه در خور توجه ميباشد. علي غفاري متولد 1335 در روستاي ازناو ؛ نويسنده و داستان نويس و شاعر ملايري است كه براي رونق علم و ادب در شهر و ميهن خود تمام تلاش خود را ميكند. با آرزوي موفقيت براي ايشان.

به نام خدا

روز پنجشنبه 91/02/21  در حسينيه مكتب زينب همدان جلسه مجمع قاريان همدان تشكيل شد. يك كار خيلي عالي اين مجمع كه من ديدم اين بود كه مداح جوان و خوش تيپ و سرحال همداني آقاي تلطفي دم درب بود و به قاريان خوش آمد ميگفت. اساتيد هم بالا نشسته بودند- استاد دهقان و قره باغي. يك قاري خواند و يك حافظ كل . حاج آقا طاهري يك سئوال از حافظ كل پرسيد و او هم خوب جواب داد. البته خيلي از اساتيد همداني را نديدم كه لازم است به آنها هم اطلاع داده شود و اگر... فرهادي، جهان آرا  و .... كار خوب ديگر اين بود كه هم پذيرايي خوب بود و هم شام. البته بنده براي شام نايستادم و آقاي تلطفي هرچه اصرار كرد رفتم كمي عجله داشتم. به نظر من مجمع طور ديگري اداره شود بهتر است براي مثال به همه ي جوانان اجازه ي صحبت داده شود و حتا اساتيد هم صحبت كنند تا از اين بحث ها مطالب خوبي گرداوري شود.

اين روزها آنقدر عربي زده و مصرزده شده ايم كه حتي يادمان رفته است كه پيامبر اهل عربستان بوده و قرآن را به سبك حجاز ميخوانده است ما امروزه حتا تجويد را از مصريان ميگيريم و تجويد عربستاني ها را قبول نداريم. دلايلش خيلي چيزها ميتواند باشد ...

اذان در ايران نيز تحت چنين تاثيري قرار گرفته است. در مسابقات اگر به سبك ايراني اذان دهي از مسابقات حذف خواهي شد. در صورتي كه اگر اهل هر جغرافيايي باشي به ملودي هاي آن محل بهتر ارتباط برقرار ميكني. حال اذان به سبك ايراني و مخصوصن بيات ترك كه هميشه نويد بخش است. در ايران الان اكثر اذان ها به سبك عربي است اين خوب است ؛ تجويد بالاست ، لحن دارد اما به نظر بنده روح ندارد . اگر اذان موذن زاده روح بخش است يكي از دلايل اصلي آن روح ملودي ايراني آن است ، چون مخاطب آن راحت تر با آن ارتباط برقرار ميكند. يك اذاني تاج اصفهاني دارد كه جذاب است و زيبا ، هوش از سر آدم ميپرد ....

روز معلمان عزيزدر ارديبهشت فرا رسيد؛ همراه با نمايشگاه كتاب. دوست دارم اسم برخي از معلمان عزيزم را در اينجا ببرم :

استاد حسين دهقان ؛ معلم قرآن و اخلاق بزرگوار و بزرگوار

استاد عليرضا عليزاده - نظامي و معلم قرآن ابتدايي من. چقدر براي كلاس هاي قرآن زحمت كشيده است.

احمد آقاي طاهري - حافظ قرآن - ترتيل شنيدني و عاشقانه اش ملكوتي است.

استاد محمد آزادجو : عاشق و اهل بيتي و مداح و ذاكر اهل بيت

و ....