ریوایس

جزای آنکه نگفتیم شکر روز وصال          

شب فراق نخفتی لاجرم زخیال: (راست و درآمد ماهور)

دگر به گوش فراموش عهد سنگین دل       

پیام ما که رساند؟مگر نسیم شمال: (گشایش)

غزال اگر به کمند اُفتد عجب نبود          

عجب فتادن مرد است در کمند قضا: (داد)

جماعتی که نظر را حرام می گویند

نظر حرام بکردند و خون خلق حلال(خاوران)

تو بر کنار فراتی ندانی این معنی

به راه بادیه داند قدر آب زلال(دلکش)

به خاک پای تو داند که تا سرم نرفت

ز سر بدر نرود همچنان امید وصال(قرچه)

حدیث عشق چه حاجت که بر زبان آری

به اب دیده خونین نوشته صورت حال(داد فرود)

به ناله کار میسر نمی شود سعدی

ولیک ناله بیچارگان خوش است بنال (فرود)

سعدی / وزن: مفاعلن فعلاتن مفاعلن فعلن/بحر: مجتث مثمن مخبون محذوف

به نظر این بنده ناچیز سراپا تقصیر، یکی از بهترین آوازهایی که در «دستگاه ماهور» هم از لحاظ «فنی» و « احساس» ارائه شده؛ این غزل زیبای آقای «سعدی» بزرگوار است. همه چیز مثل یک عکس زیبا در کنار هم قرار گرفته اند. بیان استاد هم در «تلفظ حروف» و حتا «وزن» بکارگرفته شده بسیار توانمند و وصف گفتن ندارد. شرح بیت «کمند قضا» خود شرح مفصلی دارد.... خیلی ها «کمند غزال» می خوانند.