ریوایس

با سلام خدمت دوستان و اساتید ارجمند/ البته این مطلب فقط جنبه طنز و شوخی دارد که بنده عرض خواهم نمود.... 

همه اساتید می دانند که در موسیقی ردیفی ایران چند ردیف هستند که مشکوک به نظر می رسند: از جمله ردیف جامه دران و عاشق کُش؛ آقای دکتر الهی قمشه ای می فرمودند: گاهی اوقات در حالت اجرای آواز یا موسیقی، ظرفیت برخی افراد دیگر تاب نمی آورد و باعث می شود فشار درون (فرد را از خود بیخود کند) به طور ناخودآگاه فرد با پاره نمودن جامه و یقیه خویش حالت درون خویش را نشان میداد( به همین خاطر آن نوع حالت اجرا ، جامه دران نام نهاده شد.... یا اجرای برخی مقام ها و یا دستگاه ها باعث تلف شدن عاشق در مقابل معشوق، میشده است( نوعی مستی و بیهوشی) که آن را نیز دوستان عاشق کش نام نهادند. البته تمامی این موارد در زمان حال نیز قابل مشاهد است. چه در عزا و یا عروسی و یا حتا در محرم. در این تصاویر هم اگر چه چاقوی آن بنده ی خدا چاقوی دلهره آوری نیست،ولی به طور جدی میخواهد که آقاجان من دوست دارم ادامه دهی و اتفاقا هم قاری و هم مردم لذت می برند از این حرکت و همه میخندند و سریع درخواست او اجابت میشود و لحن استاد وقتی تغییر میکند حتا شیرین تر هم میشود. جالب است که تصاویر از بداخلاقی و یا کج نگاه کردن به آن فرد چیزی نشان نمیدهد. در پایان توصیه میشود نام آن لحن پایانی قاری محترم، چاقو کش نامیده شود. شایان ذکر است از جناب آقای سید امین میرزایی ( اصفهان) از پژوهشگران محترم شنیدم: در برخی تلاوت ها، از اساتید دوره طلایی مصر، حاضرین در جلسه به قاری میگفتند، تو قصد جان ما را داری و می خواهی ما را بکشی...و الی آخر