ریوایس

ابوالفضل پسر بسیار خوب و نازنینی است که سالها ست با هم بزرگ شده ایم. مردی که تمام حصارها را شکسته و به یک مداح چقر و سخت کوش تبدیل شده است. کسی که از چند سال پیش تلاش کرد و ثمرات آن را این ایام میچیند. روحیه بالا و صرف نمودن فعل خواستن به او کمک کرد در میان مداحان منطقه سری در بین کله ها در بیاورد. نمیدانم فاصله ی سنی ما چقدر است ... مهم این است که گویا هر دوی ما از نظر ذهنی خیلی به هم نزدیک شده ایم. مرادی نتیجه کوشش و تلاش و باور خودش هست و جزو چند دعا خوان و مداحی است که متولد شده و رشد یافته مسجد میباشند ؛ یعنی وارداتی نیستند مثل کامرانی پرورش یافته مسجد است و دست آموز این مکتب الهی... اما دیشب گویا این قلب دوست ندارد یک لحظه هم که شده آرام بگیرد... پتکی سنگین بر سرم دوباره زدند... بعد از خواندن زیبا و شورانگیز ابوالفضل مرادی و پایان جلسه و تشکر از او ... گفت: فلانی از شما دور شده ام... سریع متوجه شدم... کاش می توانستم بگم دیگر ادامه نده ولی گفت ... گفت حاجی دیگه ما خانه مان را به داخل شهر برده ایم و دیار عاشقان کوچ کرده ایم... خیلی ناراحت شدم که قدر او را آنچنان که باید ندانستیم و حال غصه ی دوری او را باید بخوریم... قدر کسی که دست آموز مسجد و از موسسین هیات روضه الحسین است... خودش گفت من متعلق به اینجا هستم ولی من میدانم آب شهر دوستان را کم الطافت میکند.... بعد از غم سکوت، آقا رضا و همدانی حالا ابوالفضل.... زنده باد یاد شما عاشقان... در قلب ها جای دارید. ابوالفضل شما مداح خیلی با اخلاصی خواهی شد...