ریوایس

وقتی وارد مسجد می­شوی تغییرات را می­شود احساس کرد. موج اخلاص را می­توان دید. همه سعیشان در این است که برنامه عالی برگزار شود. بزرگان در ابتدای مسجد مشغول خوش آمدگویی به میهمانان سیدالشهداء (ع )هستند. تُنگ ماهی پر از پول که نشان از شفافیت و طرح جدید در هزینه­های مالی است را می توان از ابتکار جالب مسجد دانست. یک لحظه احسان بهم گفت پول بده بندازم توش، دیدم پول ندارم. (آقا سید حسینی گفت پولش رو جمع کردیم دیگه تنگ ماهی پول نداره؛ دیدم آبروم رو خرید و حرف رو عوض کرد...)  خاطر جمعی آدم وقتی است که چند نفر از معتمدین محل آقای علی بلندی ، نادری و آقا سید بالای سر کار هستند. اگر آقا سید حسینی شال سبزش هم بیاندازد خیلی بهتر می­شود. در کل بعد از این همه تجربه، نظم و انظباط خوبی پیدا کرده ایم. وقتی به سجده می­روی تمییزی فرش ها و بوی خوش شامپو فرش را می توان احساس کرد و پاکی خاصی که در مسجد پدید آمده است. البته فرصت و یا تهدیدی که برای مداحان پیش آمده میتواند تبدیل به فرصت شود هر چند تاکتیک و فن دوستان مداح متفاوت شده است ولی در هر صورت اگر استاد هم بود خیلی عالی بود.... واکس زدن کفش های طرح خوبی است که بچه با اخلاص مسجد انجام می دهند اگر بتوان بوی تند واکس در داخل مسجد کنترل کرد. تزیینات خاص و ویژه مسجد هم بسیار ممتاز و بدیع است دست تمام دوستان درد نکند. به هر روی همه اعضای محترم هیات امنا و جوانان پایگاه و مسجد و نمازگذاران تمام تلاش و دقت خود را برای خدمت به آقا انجام می دهند... امیدوارم همین کار باعث ذخیره آخرت همگان شود. فقط جای حاج آقای کیوان هم خالیست که گویا به یکی از مساجد پناهنده شده که دوستان باید بررسی کنند و این سرمایه معنوی را از دست ندهیم...البته حضور حاج آقای بهرامی تا پایان جلسه و نظارت بر کار مداحان عزیز از دید مردم دور نمیماند و مردم هم دلگرم میشوند. و چند نکته دیگر...