کیهان اکبری / مردی بزرگ (1)
کیهان را از سالهای بسیار دور می شناسم. دو برادر که همیشه با هم بودند و هستند . یکی توماج و دیگری کیهان. اصلا یادم نمی یاد اولین برخوردم با کیهان اکبری کجا و کی بوده است، ولی شاید مربوط به 22 و یا 23 قبل باشد. کیهان برادری بزرگ و مردی معرفتی است. کسی که همیشه می شود مثل کوه به او تکیه کرد. انواع و اقسام برنامه ها هم با او داشته و از این اعمال هرگز احساس بد نداشته ام. امروز به کیهان می گفتم یادم می یاد یکبار به مدت چند روز با شما قهر بوده ام و او فورا گفت: شدیدا تکذیب می کنم.... و راست میگفت تنها کسانی که اصلا با هم ندار بودند و حاشیه نداشتند من و کیهان بودیم. اصلا من با صدای بوق کیهان از خانه به مانند سگی که برایش سوت میزنند از جا پریده و خودم را به او می رساندم. کیهان همیشه هوای ما را دارد. از نظر ضریب هوشی از من بالاتر است. مثل فردین –خاله زا جانم- نمیدانم چه حس غریبی است که یک ارادت ویژه و شاید یک حس خیلی خوب به او دارم.
برچسب: ،
