ریوایس

گوشه «راک عبداله» در دستگاه ماهور خوانده میشود. این گوشه نشانگر تاثیر پذیری موسیقی ایرانی از تعذیه است. در تعزیه برای اجرای نقش «عبداله بن حسن(ع)» از این گوشه استفاده میکردند. راک گوشه دلپذیری است البته برای اجرای آن هم باید صدایی جانانه داشت. چند شب پیش که شب خواندن عزای عبداله بن حسن بود به طور ناخوداگاه یا خودآگاه «حاج محمد آزادجو» با ماهور شروع کرد. این کار برای حاجی ما و مخاطبینش کمی عجیب بود چون حاجی اکثراً با «نوا» شروع میکند و برای من عجیب به یاد رابطه «عبداله بن حسن» و «ماهور» و «گوشه راک» عبداله افتادم . برای«رضا عزیزی»پیامک زدم و به او هم گفتم.

به کربلایی عزیزی گفتم حاجی کمتر دشتی و چهارگاه بخوان اینها دیگر نخ نما شده ؛ سعی کن از «افشاری» «نوا» برایمان بخوانی.