ریوایس

به نام خدا

امروز نیت این را دارم که از «کیهان اکبری» از دوست قدیمی و بسیار ارزشمندم صحبت به میان آورم. کیهان پسر خیلی خوب، ساده(البته نه با تمام معنای تاریخیش)، زرنگ، باهوش و البته پاک و صد البته کُرد. وقتی رانندگی را یاد میگرفتم او کمک زیادی به من میکرد؛ در واقع با هم رانندگی را یاد گرفتیم و او مثل همیشه زرنگ تر بود. برادر خیلی خوبش «توماج» که دیگر در معرفت و رفاقت سنگ تمام را گذاشته و خود فصلی جدا میخاهد. یکبار از کیهان قهر کردم . الان هم که یادم میافتد خجالت میکشم. ای داد بیداد چه کارها که با کیهان انجام نداده ایم. دومین بار که به الوند صعود کردم با کیهان بود. فوتبال متوسط با بدنی با استقامت بالا از خصوصیات اوست. کیهان همیشه یاداور مردمان کرد برای من است . با غیرت ، با تعصب ، ساده و پاک. رنگ بوی غرب زدگی(نه منفی) همیشه در کیهان وجود داشته و دارد. کامپیوتر هم از او و با کمک او یاد گرفتم . برای این پسر سیه چرده و پاک که در کنار خانواده و پدر و مادرش عشق ورزی میکند آرزوی سلامتی و توفیق دارم. کیهان همیشه برای من یادآور کودکی و نوجوانی است.