ریوایس

مناسبتی بودن نه خوب است و نه بد. در واقع عین قاطر میماند که نه معلوم است نر است یا ماده. به هر صورت صحبت از امام دوازدهم برای هر شخصی میتواند مشکل باشد و البته مشکل ساز. فقط این جملات را درباره این بزرگوار میتوان بر زبان راند. 

ای امام زمان تو چقدر غریبی حتا از قرآن خداوندی هم غریب تر هستی؛ با نام تو و با یاد تو چه دکان ها و بازارها که راه نینداخته اند، با اسم تو چه شهرت ها و پول ها که به دست نیامده است. با اندیشه ی تو چه تسمه ها که از گرده ی خلایق کشیده نشده است. چه سازه ها و بناها به اسم تو ساخته شده و چه فیلم ها که برای تو بازی کرده اند و به ریش ملت در تمام دنیا خندیده اند. شاید وقتی به امام رضا (ع) میگویند «غریب» منظورشان به تو هم باشد زیرا کسی که هشت امامه باشد در واقع همان دوازده امامه است. الان نمیدانم کجا نشسته ای و به کارهای ما میخندی به فیلم هایمان و به بی اعتقادی ها.

جوانانی را میشناسم که با اعتقاد تمام برای تو کار میکنند، اخلاقاً و با تمام خلوص نیت اما نمیدانم برخی ها به اسم تو آن را برای نام خود در اندوخته های خود میریزند. 

«کیوان» عزیز هم یکی از آن یاران غار شما به ادامه ی سربازی رفت در اردبیل. کسی که آنقدر زیباست صورتاً و اخلاقاً که کاش میشد در نمازهای شبش ما را هم یاد کند. کسی که فقط برای تو زنده است، عجب از این انسان ؛ خدایا تو چه آفریده ای ؛ نمیدانم حمید کیوان چرا همیشه بوی شهادت میدهد . یک بوی خاص ، یک نوع نگاه دیگر دارد، نمیدانم چرا عاشق او شده ام؛ خدایا بنده خیلی حقه باز شده ام ، ولی آنها چقدر ساده اند. اینکه عاشق باشی و  به قول آقایان هزار«حرف مگو» داشته باشی چقدر سخت است، خیلی سخت.

بدبختی امت را گرفته . برای تو مقاله مینویسند و طرح و برنامه ریزی میکنند و چه آینده ی شغلی برای خود تضمین میکنند و آخر هم میگویند دل آقا را به دست بیاوریم. در هر صورت بی ادبی شد.