ریوایس

استاد محمد آزادجو از مداحان و کارکشتگان فن مداحی است. این ذاکر اهل بیت این روزها نزد 50 سال را طی میکند. کتاب زیاد خوانده و میخاند. اهل تحقیق است. بیخودی چیزی را در مجالس" ذکر" نمیگوید. حتا به شاگردانش هم چنین توصیه ای دارد که با مطالعه و تحقیق و مقتل خوانی دقیق به مجالس اهل بیت بروید. میثم احمدی پور ، رضا عزیزی(رضا چهچهه یا بلبل) و خیلی های دیگر از شاگردان ایشانند. استاد کتابی را در مورد حضرت فاطمه (س) نوشته بودند ، نزدیک 700 صفحه ، که نمیدانم چرا چاپش به تاخیر افتاده است. ایشان با مخاطبان خود روراست است. مردم دوستش دارند و از اینکه مطالب را به درستی و صدای زیبا انتقال میدهد و نمک کارش اضافه تر میشود او را عاشقانه دوست دارند. با ایشان در تاکسی در سال 79 آشنا شدم. 6 نفر در تاکسی نشسته بودیم . من و استاد در جلو نشسته بودیم. من به راننده نزدیک بودم ، دیدم این آقا که مذهبی هم هست روزنامه میخاند و گریه میکند. راننده که آدم صل اللهی نبود گفت حاج آقا چرا گریه میکنی؟ گفت : یک شهیدی را بعد از 15 سال پیدا کرده اند که بدنش سالم است و خیلی چیزهای دیگر... من هم که از باشگاه میامدم و کلی سرم باد داشت گفتم این مداح ها هم دلشان خوش است (چون میدانستم که ایشان مداح است). ولی آنقدر استاد خوب حرف زد و با سوز دل میگفت که مرا جذب کرد. گفتم حاج آقا من کتابی دارم که مربوط به "اجساد جاویدان" است؛ یعنی جسم هایی که در قبر بعد از سال ها تر و تازه میماند، اگر طالب باشی برایت بیاورم. استاد گفت آن را برایم آماده کن. که من هم آدرس گرفتم و از آن زمان بنده ارادت ویژه نسبت به ایشان پیدا کردم. خدا او و اقوامش و دوستانش را با اهل بیت محشور گرداند. او را از صمیم قلب دوست دارم.