ریوایس

در این دو هفته مشغول خواندن این دو کتاب بودم . عالی بودند. شریعتی سلسله صفویه را حسابی میکوبد و بدعت های که در شیعه از آن زمان به بعد به وجود آمده است معرفی میکند. ولی در آخر نمیگوید به هر ترتیب شیعه حکومت داشته باشد یا نه شیعه سلطان و پادشاه یا ولی فقیه داشته باشد یا نه؟ همان سئوالی که دکتر شریفیان موفق به پاسخ دادن آن نمیشود. شریعتی استدلالهایش قوی تر و به نظرم استاد شریفیان استدلالهایش به مانند سروش جا میافتد و بیشتر کارش را با شعر پیش میبرد ولی مطالب کتاب بسیار سودمند و جالب است. دکتر شریفیان را میشناسم . مرد شریفی است با صدای نرم و ملایم (به قول دوستان برای خواب خوب است؛ با عرض معذرت از دکتر) در زمان اصلاحات معاون فرهنگی و دانشجویی بودند. بیشتر سیاسی است تا ادبی. به شخصه به ایشان علاقه دارم. 3 سالی هست ایشان را ندیدم. به هر ترتیب نعمتی است برای همدان.